Dingo aanval...

Zaterdag 25 oktober (happy birthday to my sweet sister-in-law!) loop ik om 7 uur met al mijn bagage door de straten van Cairns. Mijn backpack is serieus te zwaar, niet normaal en ik heb het idee dat ik flauwval. Gelukkig zie ik een eind verder op de Premier bus aankomen, dit is mijn vervoer voor de komende weken. Het is een soort hop-on-hop-off bus en vandaag stap ik in Townsville uit, een tocht van 4 uur. Om 1 uur kom ik aan in Townsville, een leuk dorpje waar niet veel bijzonders te beleven valt. De meeste mensen stappen hier uit om naar Magnetic Island te gaan, dit is ook mijn doel.

De rest van de dag vul ik met Townsville verkennen, wandelen door de straten, winkels kijken en relaxen.

De volgende dag (26 oktober, gefeliciteerd lief zusje!) neem ik om 8:45 uur de boot naar Magnetic Island! De ferry doet er 20 minuutjes over. Ik dacht het eiland te voet wel te kunnen verkennen, ook al werd ik uitgelachen door anderen. Eenmaal aangekomen zie ik dat het eiland uit veel bergen bestaat. Ook al zijn de afstanden niet heel ver (onder de 10 kilometer) naar de plaatsen waar ik heen wil, je wordt er niet gelukkiger van om dit te voet te doen in deze hitte. Ik zit al snel in de bus, ook hier kun je uitstappen waar je wilt. Ik heb een tour geboekt in de Koala Sanctuary en ik kan niet wachten om hier heen te gaan, dit wordt mijn eerste stop. Om 10 uur begint de tour en gaan we eerst naar de groene schildpadden. Deze zijn klein en dit is het grootste verschil met de schildpadden die elders in Australië voorkomen. Ze worden gevoerd en er staat vis op het menu. Er wordt gevochten om de stukjes en er is meer actie te zien dan daarvoor.

Na de schildpadden ging ik in de fout… ik werd gezoend door een Aussie… Sorry, lief vriendje, ik kon er niets aan doen! We kregen voer en als je een stukje tussen je lippen hield, pikte de zwarte Kakadoe (natuurlijk ga ik niet vreemd met een Aussie boy!) het stukje voer heel zachtjes uit je mond. Dit deed hij zo rustig, dat ik het meteen een lief dier vond. 

De spanning werd opgevoerd… het werd steeds leuker…
We namen een kijkje bij de Wombat. Nu moet ik zeggen dat ik heel erg geïnteresseerd ben ik dieren, ik heb een zwak voor ze en ik kan dagenlang naar ze kijken… Nu moet ik bekennen dat ik gewoon echt niet wist hoe een Wombat er uit ziet… wat een openbaring! Hij zat lekker in z’n holletje te slapen. De gids haalde hem uit z’n hokje en het was liefde op het eerste gezicht…. Van mijn kant dan… ik weet niet of het wederzijds is. We mochten Harry (tjah, niet echt een mooie, originele naam) op onze schoot houden en ik wilde hem niet meer terug geven. Hij zat zo rustig, lekker voor zich uit te staren, waarschijnlijk vond hij het maar niets, al die vreemde mensen. Met pijn in mijn hart moest ik hem loslaten… Harry weegt 30 kilo, op een gegeven moment merk je wel dat ie wat aan de zware kant is… desondanks is hij echt wel een schatje! Harry kan hard rennen, hij haalt de snelste man ter wereld zo in… dat doe ik hem niet na.

Ook gingen we naar de lizzards en de baby krokodil… We kregen een lizzard op onze hoofd en één op onze schouder, te lief! Wat helemaal geweldig was om een baby krokodil vast te houden!! Wauw gewoon een krokodil, te gek! Voortaan ga ik niet meer zeggen dat het een baby was, dan vindt iedereen mij stoer 

Natuurlijk wil ik lekker meedoen met de toeristische attracties en het knuffelen met koala’s valt hier zeker onder! De gids gaf ons de koala aan en natuurlijk werden er veel foto’s gemaakt. Ook konden we de koala aaien. De koala gaf geen kick, volgens mij was hij aardig gewend aan al die gekke toeristen.

De gids vertelde ons veel over de dieren en ik sta helemaal achter hem… hij heeft een goede visie op de dieren. Een voorbeeld: een haai valt een mens aan en de haai wordt gedood… Waarom? Waarom moeten wij, de mensen, altijd overal zwemmen, terwijl je weet dat er haaien zijn. Iets anders: een meisje werd 21 en hield een feestje… Ze besloten te gaan zwemmen in een rivier waar krokodillen zijn, staat overal aangegeven en ze wist het, ze woont daar in de buurt namelijk. Ze gaan zwemmen en het meisje wordt gedood door een krokodil, waarop een krokodil wordt vermoord, waarvan ze dachten dat hij het had gedaan. Later bleek het niet eens te kloppen… Verschrikkelijk, vind ik dit en ik word niet blijer als ik dit allemaal te horen krijg. Maar het is wel de waarheid en die moeten wij onder ogen komen. Als ik zulke verhalen hoor, kan ik zo balen van sommige mensen…

Als laatste (ook al waren dit al heel veel hoogtepunten) kreeg ik nog een python om mijn nek. Een slang voelt gek, leuk en glibberig aan. De slang had niet zoveel zin om braaf op mijn hand te blijven zitten, hij kroop lekker om mij heen en achter mijn rug om, zodat ik hem niet echt kon bewonderen, maar dat maakt niets uit. Wat een prachtig beestje!
Na deze geweldige ervaring ging ik het eiland verkennen. Een leuke markt in Horsehoe Bay, relaxen in Picknick Bay en pootjebaden in Alma Bay. Toch was dit natuurlijk niet zo speciaal als de ontmoeting met de prachtige dieren vanmorgen. Natuurlijk slaap ik deze avond goed…
De volgende dag neem ik de bus naar Airlie Beach. Het Franse meisje zit ook in de bus, dus het is gezellig. Aangekomen in Airlie Beach staat er een man met een interessant bord voor ons, 20 dollar voor een bed, wifi en een gratis shuttle. Wij gaan ervoor! Eenmaal aangekomen in het hostel blijkt het goedkoopste bed 25 dollar te zijn, dus lopen we verder naar de andere hostels. Bedankt shuttle! 

In Magnum’s gaan we overnachten en krijgen een prachtige kamer tussen de bomen en grenzend aan de wifi-zone, waardoor we als enige wifi in onze kamer hebben. Heel fijn! We besluiten dat het te laat is om te koken (we worden lui van het warme weer) en bestellen een pizza. We genieten van de vrolijke mensen, de zanger die mooi kan zingen en het warme weer. Airlie Beach is net een vakantiepark, een lagoon om te zwemmen (we kunnen niet in de zee zwemmen, ivm stinger gevaar), souvenirsshops, restaurantjes en iedereen is buiten aan het genieten van het weer.

Woensdag 29 oktober word ik vroeg wakker en pak ik mijn spullen in. We moeten om 10 uur uitchecken, mijn grote backpack laat ik achter in de bagage opslag, de kleine neem ik mee en ik duik achter de computer om op zoek te gaan voor vrijwilligerswerk. Nu denken jullie allemaal, wat is dit? Het lijkt mij heel gaaf om hier vrijwilligerswerk te doen in een wildlife sanctuary. Wel denk ik dat ik misschien te laat ben, ik hoop dat er geen wachtlijsten zijn. In ieder geval moet ik papierwerk inleveren, Engelse brieven sturen (met dank aan mijn lieve vriendje!) en lees ik alle informatie door op de websites. Later daarover meer! 

Om 1 uur loop ik samen met het Franse meisje naar Abel Point, dit is de ontmoetingsplek voor de tour. Om 2 uur vertrekken we op een zeilboot, richting South Molle Island, hier gaan we 2 nachten slapen. Ik lees veel in mijn boek (Thanks Ank, I love your book!), werk aan mijn bruine kleur en geniet van de rust. De rust wordt al snel verstoord, want er zijn teveel mensen op de boot, waaronder allemaal jonge backpackers, dus de muziek gaat aan. Niet erg, ik zing wel mee.

South Molle Island blijkt een prachtig eiland te zijn, wij zijn de enige gasten en het is zeer rustgevend. Het is een groot complex en we delen een cabin met 2 andere meiden. Je wordt wel echt makkelijk van het backpackersleven, ik ben namelijk erg blij met onze cabin, terwijl anderen er misschien niet vrolijk van worden om een cabin te delen.

We ontmoeten een ander Frans meisje en met z’n 3en gaan we de berg op en af om aan de andere kant van het eiland de zonsondergang te kunnen zien. We bewonderen de kleine en grote stenen op het strand, het lijken net botten. Ik denk dat dit allemaal delen van het koraal zijn.
Als we terug zijn bij ons verblijf, kunnen we meteen ons avondeten nuttigeren, spaghetti, saus, salade en garlic brood. Ik ben erg blij, want ik heb de afgelopen 2 maanden nog geen spaghetti gehad. Na het eten heb ik het gehad en waar de anderen gaan feestvieren, geniet ik van een rustige avond.

De volgende dag gaat de wekker om 6:30 en eet ik mijn ontbijt om 7 uur. Ook haal ik mijn stinger wetsuit (een strak pak wat je lichaam bedekt, zodat de stingers geen gif in je lichaam kunnen spuiten) en snorkelspul en om 8 uur vertrekken we naar Whitehaven Beach. Onderweg genieten we van de zon, kletsen we veel, dat kan, want de boot gaat niet erg snel. Aangekomen in Whitehaven Beach is het genieten geblazen, de strand is extreem wit, zo wit dat het bijna pijn doet aan je ogen. Wat het mooie is, is dat er verder geen toeristen zijn, dus geen voetafdrukken in het zand en ook het water is helder blauw. We maken een aantal foto’s en ik loop alleen door het water. Er zijn vele vissen te zien in het water en zelfs een mantarog. Ik loop over het mooie, witte strand en het voelt zacht en fijn onder mijn voeten. Zittend op het strand geniet ik van het geluid van stromend water en kijk ik mijn ogen uit.

Na deze mooie ervaring gaan we naar Border Island, maar we krijgen eerst een lunch. Er staat lekkere pastasalade voor ons klaar, smullen maar! Aangekomen in Border Island gaan we snorkelen. Natuurlijk hijsen we ons eerst in onze sexy, strakke pak en wordt iedereen uitgelachen. Als we vanaf de boot in het water springen, zien we een kleine stinger. Een beet van dit beest kan de dood betekenen voor mensen, dus maar goed dat we ons pak aan hebben. Ben ik des te blijer dat ik ook mijn waterschoenen mee heb en aan kan doen.Weer mocht ik mooie vissen bewonderen en vanuit het niets zwemt er een schildpad naast mij. Hij is niet bang voor mensen en komt dichtbij. Op de boot gaan we verder met chillen, wat is het leven van een backpacker zwaar…
’s Avonds eten we met z’n allen en daarna is er karaoke. De liedjes worden alleen zo vals en slecht gezongen, dat het tijd is om mijn bed in te duiken en lekker te gaan slapen.

De laatste dag van de tour is aangebroken. Hetzelfde riedeltje begint weer van voor af aan en na het ontbijt maken we een wandeling van 45 minuten, de berg omhoog, zodat we bijna een 360 graden uitzicht hebben over het eiland. Na dit plaatje te hebben mogen zien, gaan we terug en maken we ons gereed voor het snorkelen. Dit betekent ook weer ons sexy pak aan. De vissen worden gevoerd, waar wij aan het snorkelen zijn en er komen een paar grote vissen op af. Ze zijn dichtbij en happen het brood. Dit blijkt nog al spannend te zijn voor vele anderen, waardoor er wordt gegild. Natuurlijk vind ik dit vervelend, want er wordt niet gedacht aan de vissen.

Na het snorkelen checken we uit, genieten we van de lunch en gaan we terug naar het vaste land. Op de boot val ik in slaap, waardoor ik het gevoel heb dat we maar even op de boot hebben gezeten. Nadat we onze tassen weer naar onze vertrouwde Magnum’s hotel hebben gebracht, besluiten we te gaan wandelen. We bekijken Airlie Beach vanuit verschillende hoeken en kletsen wat na over de tour. Omdat het vandaag Halloween is, willen we dit graag meemaken en besluiten we fish and chips in het hotel te gaan eten. Ook wordt er gratis bier uitgedeeld, waar natuurlijk veel backpackers op af komen. De meeste mensen zijn verkleed en geschminkt, leuk om te zien! We besluiten niet te laat naar bed te gaan en willen vroeg gaan slapen…. Helaas wordt dit verstoord door een meisje die nogal dronken is en elke keer op de grond valt in onze slaapkamer. Na de zoveelste val valt ze in slaap. Een lieve meid uit Hongkong legt een bedje klaar op de grond voor haar, waarop ze haar roes kan uitslapen.

Zaterdag 1 november, een nieuwe maand. Niet te geloven dat ik hier gewoon al meer dan een maand ben… Ik sta vroeg op, zodat ik gebruik kan maken van het internet. Overdag willen veel mensen gebruik maken van internet, waardoor de verbinding slecht is. Ik stuur een aantal sollicitaties op voor vrijwilligerswerk. Ik hoop dat het wat wordt, maar ik ben bang dat ik te laat ben. We wachten het af…

Om een uurtje of 10 besluiten we naar de markt te gaan, het is een community markt wat elke zaterdagochtend plaatsvindt. Het is een leuke markt, waar van alles te koop is, van kokosnoten, tot aan sieraden, van dierenbeeldjes tot aan kamelenritjes. Een jongentje van een jaar of 10 heeft een act waarin hij jongleert en het publiek enthousiasmeert. Leuk om te zien!

Na de markt gaan we aan de lagoon liggen, om te genieten van de zon (want die zien we hier echt heel weinig, haha), te zwemmen en te rusten. Al snel besluit ik dat het genoeg is, ik krijg het niet voor elkaar om lange tijd rustig te liggen, dus ik ga de souvenirsshops bij langs en loop wat door AIrlie Beach. Ondanks dat ik om 10 uur moest uitchecken en het hostel moest verlaten, blijf ik stiekem de dag hangen en ligt mijn bagage nog in de kamer. Mijn bus vertrekt pas om 17:35 uur en ik heb geen zin om de hele dag te wachten. Ik raak in gesprek met de vrouw uit Hongkong en ik vind dat ze een bijzondere levenswijze heeft. We besluiten in contact te blijven op Facebook, want ik zal haar waarschijnlijk niet meer zien tijdens mijn reis. De meeste mensen hebben dezelfde reis uitgestippeld, allemaal naar het zuiden, langs de kust en zie je vaak terug. Zij gaat echter niet dezelfde kant op.

Om half 6 sta ik netjes op de bus te wachten, net zoals vele anderen. Tot nu toe heb ik nog steeds de luxe gehad om een tweezits voor mij alleen te hebben. Het is een lange rit, ik breng in totaal 12 uren door in de bus, van Airlie Beach naar Hervey Bay. Op de landkaart lijkt dit een kort stukje, echter blijkt dit niet zo te zijn in werkelijkheid. Onderweg loopt er een koe op de straat, zodat we hard op de rem moeten, ook rijdt de chauffeur bijna tegen de auto voor zich op. Ondanks dat ik hier van wakker schrik, slaap ik ook snel weer in.

’s Ochtends om half 6 kom ik aan in Hervey Bay. Ik wacht tot half 8 en kan dan in de shuttle stappen. Deze brengt mij naar de hostel Next Backpacker. Hier aangekomen zit ik achter de computer, wachtend op de sleutel van mijn kamer, zodat ik mijn te zware backpack kan dumpen. Ik wandel door het dorpje heen, bekijk het strand, maar ik vind het niet zo’n bijzonder dorp. Om 16:00 uur krijgen we een briefing over de tour van morgen, ik ga namelijk naar Fraser Island! Na de briefing doe ik met 2 meiden boodschappen, het is hier namelijk veel goedkoper en ik weet niet eens of er supermarkten zijn op Fraser Island. ’s Avonds hangen we wat op de banken, zoeken contact met ons thuisfront en gaan vroeg naar bed. Uiteraard na een warme, lange douche, want de komende 3 dagen gaan we geen douche zien…

De volgende ochtend moeten we om 6 uur uitchecken en ook nog ons ontbijt en lunch smeren. Om 6:30 uur krijgen we een filmpje te zien over hoe we in een 4x4 (4WD) rijden, de regels in het verkeer op Fraser Island, over de camping en wat te doen als je een Dingo ziet. Een Dingo lijkt op een hond, maar kan nogal agressief zijn. Mensen raken in paniek, rennen weg en dit vinden Dingo’s leuk en gaan dan ‘spelen’ met deze personen, wat voor hun inhoudt dat ze de personen aanvallen. Er wordt extra benadrukt dat we in groepjes moeten blijven en geen eten in de tent moeten leggen, deze keer geen wandelingen in mijn uppie dus…

Om 7 uur pakken we onze spullen en stappen we in de auto’s en gaan we richting de ferry, die ons naar het eiland zal brengen. Eenmaal aangekomen gaan we eerst naar het Central Station, dit is het hart van het regenwoud op het eiland. En raad eens… het regent. Gelukkig heb ik mijn paraplu mee en waar de rest zich nat laat regenen, blijf ik vrolijk en droog! 

In Lake Birrabeen kunnen we onze eerste duik nemen. Het blauwe water lacht ons toe en we nemen gebruik van dit mooie aanbod. Helaas regent het nog steeds, dat maakt zonnebaden onmogelijk… Als laatste stop hebben we Lake Wabby. Na een prachtige wandeling over de grootste zandduinen van Fraser Island komen we uit bij een natuurlijk meertje. We kunnen de vissen zien zwemmen en ik ga lekker pootjebaden. Zo vrij als een vogel loop ik over de zandduinen en geniet ik van de rust en het prachtige uitzicht. We zijn erg benieuwd naar onze camping, dus we gaan snel op pad. Ook omdat we het meeste van onze tour op het strand rijden, moeten we rekening houden met eb en vloed. Op de camping zien we dat het gezellig, maar primitief is. We hebben geen elektriciteit, douche of toilet (dit wisten we van te voren), op een gegeven moment zien we steeds meer mensen vertrekken om achter een bosje hun behoefte te doen, lachwekkend!

Na een gezellige avond kletsen en spelletjes gaan we naar bed. We hebben gelukkig geen eten in de tent, dus we hoeven niet bang te zijn voor Dingo’s… Dat dacht ik…

De volgende ochtend ben ik als eerste wakker, om half 6 kruip ik mijn tent uit en de rest wordt om 6 uur wakker gemaakt. Na het ontbijt besluit ik dat ik graag het autorijden op zand uit wil proberen…. Meteen krijg ik het zwaar voor de kiezen, want op het strand rijden gaat veel gemakkelijker dan zacht, los zand… Het is flink zweten om de auto onder controle te houden, de grip over het stuur verlies ik vaak en ik ben blij als we aankomen op het strand. Hier cross ik met de auto overheen, natuurlijk wel rekening houdend met het water. Wat een toffe ervaring!

We stoppen bij het bekende wrak, genaamd Maheno Shipwreck. We krijgen de historie van dit wrak te horen en we lopen om de overblijfselen van de boot heen. Vandaag is het extreem warm, dus een stop bij de Champagne Pools kon niet later komen! De rotsen scheidt zee van het water wat achter de rotsen klapt. Hierdoor hebben we geen last van jellybox fish of een stinger, waardoor we zonder pak kunnen zwemmen. Wel is het water erg koud en blijf ik er maar kort in.

Al snel gaan we naar mijn hoogtepunt van de dag, namelijk Indian Head. Dit is het meest oosterlijke punt van het eiland en geeft een 360 graden uitzicht over het eiland. Ik vind het prachtig en ga lekker alleen op een rots zitten, genietend van het uitzicht en de wind. Helaas komt aan al het moois een eind, zodoende dat ik ook hier afscheid van moet nemen en we weer verder gaan crossen over het strand. Als laatste gaan we naar Eli Creek, dit is een mooi meertje waar de meeste mensen gaan zwemmen, ik houd het lekker bij pootje baden. Het is nog steeds erg met mij, vaak is het water te koud en ben ik blij met pootje baden…

’s Avonds hebben we het gezellig met de helft van de groep. De groep is in 2 groepen opgesplitst, een Engelse groep die nogal van drinken houdt en de rest die gezellig spelletjes spelen, kletsen en auwehoeren. Op een gegeven moment is een meisje zo dronken dat ze ruzie zoekt met een aantal jongens van de andere groep.... te kinderachtig. Mijn tentgenoot komt mij snel ophalen, want al mijn spullen ligt buiten de tent… Ik ren naar mijn tent en ik heb het idee dat iemand van de groep een grap met mij uithaalt… ik kan er alleen niet om lachen…

Mijn ondergoed ligt buiten de tent, maar ik zie mijn backpack nergens en wil op zoek gaan. Na een stap te hebben gezet, sta ik oog in oog met een Dingo, waarop ik besluit de mannen op te halen. Ze willen mij graag helpen en gaan met de Dingo-stick (een lange stok die wij elke keer gebruiken als we naar de wc moeten oid om de Dingo’s weg te jagen). De mannen gaan achter de Dingo aan en al snel zien we mijn backpack op een afstand van 10 meter van de tent, de Dingo was hem aan het inspecteren… Ik besluit de tas maar in de auto te laten, ik wil geen nachtelijk bezoek hebben van de Dingo’s. Ik ben heel blij dat het een leuke groep is, waardoor ik heb besloten lang op te blijven, zodat ik niet in 1 tent was met de Dingo. Mijn tentgenoot en ik gaan samen naar de tent, allebei gewapend met een Dingo-stick en we vallen in slaap…

Gelukkig geen nachtelijk bezoek gehad van de Dingo! Stiekem ben ik blij dat ik hier niet nog een nacht hoef te slapen, ik vind Fraser Island fantastisch, maar ik houd niet van nachtelijk bezoek… In daglicht inspecteer ik mijn tas en zie ik de tandafdrukken in mijn tas en is de zijkant lichtelijk kapot getrokken. Ik ben blij dat ik al mijn spullen terug heb!

Nadat we de auto’s weer volgeladen hebben met onze spullen gaan we om half 9 op pad. Vandaag is de laatste dag, helaas, maar gaan we natuurlijk wel weer zwemmen, want ook vandaag is het warm en mooi weer! We stoppen bij Lake McKenzie, waar ik meteen een duik neem (na 3 dagen niet douchen is dit erg fijn!!) en ga ik lekker zonnebaden. Lake McKenzie is het grootste meer en tevens ook de mooiste. Het water is helder en het uitzicht is mooi. Bijna iedereen ligt te slapen op het strand, het was gisteravond ook te laat geworden…

Helaas zit onze tour er alweer op, we lunchen nog bij Kingfisher Bay en gaan dan met de auto’s op de boot. We rijden terug naar Hervey Bay en daar aangekomen duikt iedereen of onder de douche of achter de computer… niet best 

Vanavond blijf ik hier en morgenvroeg (5:50 uur) neem ik de bus naar Rainbow Beach. Ik heb voorlopig geen tours geboekt, maar wie weet wat ik allemaal ga beleven… Ik vind het ook wel lekker om weer eens alleen op pad te gaan..

Tot spreeks lieve mensen! Dikke kus voor jullie! En ik stuur de zon jullie kant op… haha!